AMERICAN DREAM, COSMIC AUTHOR

  Kız Kardeşim Saat on. Oda yarı karanlık. Kız kardeşim uyuyor, eli şakağında; yüzü bembeyaz olduğu halde, yatak beyazdan daha beyaz, ışık, biliyormuş gibi, kendini hemen hemen hiç göstermiyor. Gömülüyor yatağa, pembemsi meyvenin daldığı gibi, yumuşak otların derin döşeklerine. Rüzgâr okşuyor göğüslerini, dikleştiriyor onları ısrarla dokunarak, geçip giderken saniyelerin geçişi gibi. Örtüyorum usulca üstünü beyaz örtüyle ve saklıyorum sevgili ellerini korumak için havadan. Parmak uçlarıma basarak kapatıyorum yatağına yakın bütün kapıları, pencereyi açık bırakıyorum, perdeleri çekiyorum, hazır olsun gece için. Dışarıda ne kadar çok gürültü, insanı boğan: kavgacı adamlar, kadınlar suyu çıkmış dedikodularıyla. Nefret birikiyor artarak, dükkanların kepenkleri çarparak kapanıyor. Ah sesler, durun! Dokunmayın kardeşimin yuvasına. Şimdi kız kardeşim örüyor ipekten kozasını Tıpkı bir ipekböceği gibi. Kozası bir rüya. Dokuyor bir tohum kabuğu altın bir pırıltının iplikle

  Geldiler Bugün annem ve kız kardeşim geldiler beni görmeye. Uzun zamandır yalnızdım şiirlerimle, gururumla... neredeyse hiçbir şeyle. Kız kardeşim -büyüğü- yetişkin olanı, sarışındır. Güçlü bir düş geçip gider gözlerinden: söyledim küçüğüne "Hayat tatlıdır, kötü olan her şey bitip gider." Annem gülümsedi, bir bakışta ruhların ta içini gören biri gibi; iki elini birden koydu omuzlarıma, uzun uzun yüzüme baktı... ve gözlerimden fışkırdı gözyaşları. Yemek yedik birlikte evin en sıcak odasında. Bahar göğü... onu seyretmek için Bütün camlar açıldı. Ve bir süre konuştuk sükunetle çok eski ve unutulmuş şeylerden, kız kardeşim -en küçüğümüz-keserek sözü dedi ki: "kırlangıçlar havalanıyor bizden." Alfonsina Storni