HİÇ KULLANILMAMIŞ SEVİŞME DÜRTÜLERİYLE
Düşüncelere dalmıştım. Ayıldım. Uzun zaman geçti, Seher gelmedi yanıma. İçerden kavga gürültülü sesler gelmiyordu. İçim rahat etti. Buradan, Seher’den kopup gidecek olmam üzüntü verdi, aslından birkaç gün burada kalabilirdim. Ulan ne güzel olurdu. Bunu diyemem de. Canım sıkıldı. Buraya dair hayaller kuruyordum. Burada akşam, gece nasıl olurdu sabah? Masaya baktım, eskiydi, kaç kez yemek yenmiş üstüne, nelere tanık oldu? Can sıkıntısından masaya sardım, masa kahkaha atar mı? Masa insanı hisseder mi? Ötede dut ağacı var, erik ağacı, incir ağacı. Seher geldi arkadan, fark etmedim, sırtıma dokundu: “Ne düşünüyorsun bayım!”dedi sevecenlikle. O böyle yaklaşmaz hiç, hep ciddidir, ciddi bakar. Düşünceli bakar. Elle temas etmez. Çok hoşuma gitti, hayret, neden böyle dokundu? Sonsuza dek bu anı yaşasam, bir ileri bir geri sarıyorsun ya videoyu, aynen böyle. Hiç sıkılmam o zevkten, sırtıma el atan kelebek elden. “Ruhum çürüyor bu evde. Bu ev ruhumu yiyor. Bir i ş bulmam laz ı m, bir