BEJ RENKLİ KERTENKELE YAVRUSU
Bugün yine her zamanki gibi canım çıkmaya başladı, kavuran sıcak başladı, bir noktadan sonra öldürüyor insanı. Durulmuyor odada. (Bu arada tek odada yaşamaktayım, evet tek oda sadece.) Bahçeye indim. Bahçede domatesler soluyor. Ama annemin yeni diktiği fasulyeler capcanlı, ürün vermişler. Minik bir kuş gördüm, çalı kuşu diyorlar ona, domates bitkisinden koparıp yiyordu iştahla, neşeliydi. Bir canlı görmek çok mutlu ediyor insanı. En azından beni. Bir baktım toprağa. Yarılmış kuraklıktan. Hayatımda ilk kez gördüm böyle bir yarılma. Yağmur yok aylardır. Kış geldi hesapta. Kars’ta arılar kışlaklarına koyulmuş. Kar yağdığı için. Erken geldi kış diyorlar. Hani be. Samsun, Atakum cayır cayır yanıyor. Sağanak yağsa diyorum yağmur yağsa, aylardır bekliyorum; yok. Geçen günlerin birinde (iki kedim var) mama kaplarının oraya yanaşayım dedim balkonda, baktım bir sarı kertenkele (bej) yavrusu, ufacık. Anlaşılan yemek kaplarında ekmek ya da kedi maması yedi, beni görünce kaçtı gitti. Sevind