TEK İSTEĞİ AKÜLÜ ARAÇ VE DİZ ÜSTÜ PC

-

 


Tek isteği akülü araç

Afyonkarahisar’da spastik engelli oğlu Mehmet’e hayatını adayan anne Öznur Soğupınar, her yere sırtında taşıdığı oğlunun taleplerini yerine getiremediği için üzgün olduğunu söyledi. Mehmet’in istediği akülü aracı maddi imkansızlıklar nedeniyle alamadığını belirten anne, hayırsever vatandaşlardan yardım bekliyor.

 

Giriş Tarihi: 10.11.2020

Afyonkarahisar'ın Sinanpaşa ilçesine bağlı Nuh köyünde engelli oğlunu sırtında gezdiren ve yüzünün gülmesi için her şeyi yapan anne Öznur Soğupınar, oğlunun hayali olan akülü araç için yardımseverlerin desteğini bekliyor. Kronik şizofreni kocası, kanser hastası kayınvalidesi ve 20 yaşındaki spastik engelli oğlu Mehmet Soğupınar ile yaşayan anne Öznur Soğupınar, kaymakamlığın verdiği tekerlekli sandalye büyük olduğu için kullanamadığından oğlunu sırtında taşıyarak dışarıya çıkartıyor. Annesinin sırtında hayata tutunmaya çalışan Mehmet Soğukpınar kendisine uygun akülü aracı dört gözle bekliyor.

'OYUNCAK BİLGİSAYAR ALABİLDİM'
Oğluna hayatını adayan anne Soğupınar, "Oğlum doğuştan engelli. 9 kez böbreklerinden ameliyat geçirdi ve tek böbreği alındı. Diğer böbreğinde de taş sıkıntısı var. Yürüyemiyor, konuşamıyor. İşaretle anlaşmaya çalışıyoruz. Oğlumun akülü araç dışında bir hayali de dizüstü bilgisayar. Maddi imkansızlıklar nedeniyle alamadık. Oyuncak bilgisayar ile avutuyoruz. Ama gerçeği olmadığını anlıyor ve üzülüyor. Akülü araca da ihtiyacımız var. Dışarı çıkarırken sırtımda gezdiriyorum. Benim tek isteğim oğlum için uygun bir akülü sandalye ve dizüstü bilgisayar" diye konuştu.

AZMİYLE HERKESE ÖRNEK OLUYOR
20 yıldır Mehmet'in her derdine koşan ve onu sırtında taşıyan 41 yaşındaki anne Öznur Soğupınar, aynı zamanda kanser hastası kayınvalidesine ve kronik şizofreni rahatsızlığı olan eşine bakıyor. Sabır ve metanetle hayata karşı direnen Soğupınar'ın azmi herkese örnek oluyor. Engelli ailesini bir an olsun yalnız bırakmayan vefakar kadın adeta insanlık dersi veriyor.

 

Kazım YÖRÜKCE

KAYNAK: YENİ ASIR

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ATLAR ve İNSANLAR (aşıklar için)

-
Resim
  Not: Okuyacağınız bu metin daha geniş çaplı hale gelmiş biçimde yazıldı, düzeltilecek, bir roman bu, yayınevinin birinden onaya alan, basılacak olan metin, okuyacağınız onun küçük hali, öykü hali.  ATLAR ve İNSANLAR (sevi-şenler için)(eski insanlar sevmeyi tarif ederken 'sevişmek' kelimesini kullanırdı) bu kast edilmiştir-   Köye yaz gelmişti, yaz ayının cidden hissedilmeye başlandığı ilk gündü. Ertesi gün hava bozacak endişesi yoktu insanlarda. Gökyüzü apaçıktı. Güneş parlaktı gün boyu. Dikkatini verirsen; dans ederek, birbirine takılarak otların, ağaçların çiçeklerin arasından uçan mutlu kelebekleri görürdün. Bir evin önünde güneşin kızdırdığı betona uzanmış bir kedi sırt tüylerini yalıyor hararetle. Köyün deresinden geçen gri kurt karşı kıyıda emniyette olduğunu anladıktan sonra silkeleniyor; ıslandı, yalıyor tüylerini. Ormandan çıkan bir tilki kıçını üstüne oturmuş çevreyi seyrediyor keyifle, bal arıları, eşek arıları uçuşuyor çevrede. İri bir kaplumbağa boyunu ...
Devamı

İLK AŞKLAR, "İYİ KIZLAR AŞIK OLUR" ROMANINDAN BİR ÖYKÜDÜR

-
Resim
  Coşkun, huzur hissediyordu, kırlangıç soluğu gibi bir huzur… tek başına kalıp eski günleri hatırlamak, hissetmek istiyordu, çiftlik evinden düşüncelere dalarak uzaklaştı. Üniversitede ilk yılı başarıyla bitirmişti. Ziraat mühendisi olacaktı, ailesi ısrarla bunu istemişti, o da çiftlik işleri sevdiği için buna karar vermişti. O muhteşem yaz günlerinde çiftlik evinde her işe yardım ediyor, tarlada çalışan işçilerle takılmaktan, onlarla iş yapmaktan çok hoşlanıyordu, tarlada ağır işte çalışmak zorunda değildi ama onlara yakın olmak için zordan kaçmazdı, onlarla çalışıp yorulup yemek yemenin hazzı başkaydı. Deli gibi acıkırdı,  yoldum deyip iş bırakmazdı, acıktım deyip iş bırakmazdı, oturup çay içeyim deyip işi bırakamazdı, bıraksa bırakır, giderdi mutfakta kendine et kızartıp tıka basa yerdi, ama hayır, onlarla çalışırken onlardan biri gibi hareket ederdi, hiçbir ayrıcalığı yokmuş gibi yapardı, ailesi bu duruma kızardı, kendini heba etmene gerek yok derdi, o yoğun iş günlerinin...
Devamı