Ruhunun Sesine Kulak Ver

-


Mekanların sihri vardır.
Yine çok kısa bir yazı olacak.
Bana bu yüzden gıcık kapanlar olmasın.
Yazı uzadıkça bitirememe durumu oluyor bende çünkü.
İnsan ruhunu nerde hisseder?
Onu insanların arasında hissedemezsin.
Her şeyden, özellikle insanlardan kaçmalısın.
Kimsenin olmadığı bir yere gitmelisin.
İnsanların olduğu yere gidersen zaten belli bağımlılıklarını tatmin etmek için gidersin.
Kız bulmak için. Kızlarla sohbet için. Erkek arkadaşlarınla sohbet etmek için. Kızları seyretmek için. İçmek için.
Hepsinin dışına çıkman gerek. Çünkü bağımlılıkla hareket eden ruhunun nehir özgürlüğünü bulamıyor, o bilgeliğin pırıltısını kanında, kanının akışında kelebek ya da bebek biçiminde hissedemiyor.
Mutsuz oluyor. Mutlu olacağım derken. Daha kötü hale geliyor. Bela kapıyor virüs gibi. Yeni belalar. Çünkü bağımlılık kalpte bir delik taşımak demektir, doldurmaya çalıştıkça delikten enerji kaybediyorsun. Deliği kapamanın yolu yalnız kalmak. Bağımlılıkların dışına çıkmak. Ruhun sesine kulak verebilmek için yalnız kalmak şart. Ruh her şeyi bilir. Onu takip edersen, duyarsan sesini. Duymak için çaba gösterirsen.
RUHUN GIDASI DOĞADA GİZLİDİR!
Bazı kızlar bazı adamlar sezgisel olarak bunu bilirler ve doğaya koşarlar, doğada gezmekden bu yüzden çok mutlu olurlar. Doğa dedim de, sahil mesela, park…
Orman!
İsa Kantarcı

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ATLAR ve İNSANLAR (aşıklar için)

-
Resim
  Not: Okuyacağınız bu metin daha geniş çaplı hale gelmiş biçimde yazıldı, düzeltilecek, bir roman bu, yayınevinin birinden onaya alan, basılacak olan metin, okuyacağınız onun küçük hali, öykü hali.  ATLAR ve İNSANLAR (sevi-şenler için)(eski insanlar sevmeyi tarif ederken 'sevişmek' kelimesini kullanırdı) bu kast edilmiştir-   Köye yaz gelmişti, yaz ayının cidden hissedilmeye başlandığı ilk gündü. Ertesi gün hava bozacak endişesi yoktu insanlarda. Gökyüzü apaçıktı. Güneş parlaktı gün boyu. Dikkatini verirsen; dans ederek, birbirine takılarak otların, ağaçların çiçeklerin arasından uçan mutlu kelebekleri görürdün. Bir evin önünde güneşin kızdırdığı betona uzanmış bir kedi sırt tüylerini yalıyor hararetle. Köyün deresinden geçen gri kurt karşı kıyıda emniyette olduğunu anladıktan sonra silkeleniyor; ıslandı, yalıyor tüylerini. Ormandan çıkan bir tilki kıçını üstüne oturmuş çevreyi seyrediyor keyifle, bal arıları, eşek arıları uçuşuyor çevrede. İri bir kaplumbağa boyunu ...
Devamı

İLK AŞKLAR, "İYİ KIZLAR AŞIK OLUR" ROMANINDAN BİR ÖYKÜDÜR

-
Resim
  Coşkun, huzur hissediyordu, kırlangıç soluğu gibi bir huzur… tek başına kalıp eski günleri hatırlamak, hissetmek istiyordu, çiftlik evinden düşüncelere dalarak uzaklaştı. Üniversitede ilk yılı başarıyla bitirmişti. Ziraat mühendisi olacaktı, ailesi ısrarla bunu istemişti, o da çiftlik işleri sevdiği için buna karar vermişti. O muhteşem yaz günlerinde çiftlik evinde her işe yardım ediyor, tarlada çalışan işçilerle takılmaktan, onlarla iş yapmaktan çok hoşlanıyordu, tarlada ağır işte çalışmak zorunda değildi ama onlara yakın olmak için zordan kaçmazdı, onlarla çalışıp yorulup yemek yemenin hazzı başkaydı. Deli gibi acıkırdı,  yoldum deyip iş bırakmazdı, acıktım deyip iş bırakmazdı, oturup çay içeyim deyip işi bırakamazdı, bıraksa bırakır, giderdi mutfakta kendine et kızartıp tıka basa yerdi, ama hayır, onlarla çalışırken onlardan biri gibi hareket ederdi, hiçbir ayrıcalığı yokmuş gibi yapardı, ailesi bu duruma kızardı, kendini heba etmene gerek yok derdi, o yoğun iş günlerinin...
Devamı